رقیه چهره آزاد
رقیه چـِهره‌آزاد (۱۲۸۶ خورشیدی در تهران – ۱۳۷۳ خورشیدی) هنرپیشه سینمای ایران بود.
او فعالیت هنری خود را از سال ۱۳۱۰ با بازی در تئاتر آغاز کرد. سال ۱۳۴۴ در نخستین نمایش پهلوان اکبر می‌میرد در تالار بیست‌وپنج شهریور نقش مادر را بازی کرد. سپس‌تر در دو فیلم از علی حاتمی بازی کرد (مادر (۱۳۶۸) و سوته‌دلان).
رقیه چهره‌آزاد در سال ۱۳۴۱ از انجمن دوستداران تئاتر، به مناسبت روز جهانی تئاتر، دیپلم افتخار گرفت. همچنین برای بازی در فیلم مادر، سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن در ۸۱ سالگی و هشتمین جشنواره فیلم فجر به وی اعطا شد. او سالدارترین بازیگری است که برندهٔ این جایزه شده‌است.
فیلم‌شناسی
سینما
طوفان زندگی (۱۳۲۷)
دستکش سفید (۱۳۳۰)
پریچهر (۱۳۳۰)
فرشته وحشی (۱۳۳۸)
سایه (۱۳۳۸)
آقا جنی شده (۱۳۳۸)
عروسک پشت پرده (۱۳۳۹)
بچه‌ننه (۱۳۳۹)
کی به کیه؟ (۱۳۳۹)
دختر همسایه (۱۳۴۰)
آهنگ دهکده (۱۳۴۰)
علی واکسی (۱۳۴۰)
دخترها اینطور دوست دارند (۱۳۴۰)
طلای سفید (۱۳۴۱)
نصیب و قسمت (۱۳۴۱)
ساحل دور نیست (۱۳۴۱)
مسافری از بهشت (۱۳۴۲)
عروس فرنگی (۱۳۴۳)
دختر ولگرد (۱۳۴۳)
مرخصی اجباری (۱۳۴۴)
آقای هالو (۱۳۴۹)
شاهنامه آخرش خوشه (۱۳۴۵)
رگبار (۱۳۵۱)
سوته‌دلان (۱۳۵۶)
زنده‌باد… (۱۳۵۸)
ارثیه (۱۳۶۷)
مادر (۱۳۶۸)
راز کوکب (۱۳۶۸)
عروس (۱۳۶۹)
سکوت (۱۳۶۹)
عشق من شهر من (۱۳۷۰)
دلشدگان (۱۳۷۰)
آنها هیچ‌کس را دوست ندارند (۱۳۷۲)
الو! الو! من جوجوام! (۱۳۷۲)
سه مرد عامی (۱۳۷۲)
زمین آسمانی (۱۳۷۳)
طهران روزگار نو (۱۳۷۸)
تلویزیون
سال نام سمت کارگردان توضیحات
۱۳۷۷–۱۳۷۸ زیر بازارچه بازیگر مهیمان رضا ژیان شبکه ۲
۱۳۷۰–۱۳۷۴ این خانه دور است بازیگر بیژن بیرنگ مسعود رسام
۱۳۷۲ خانواده حمزه‌علی خان بازیگر محمدباقر خسروی شبکه ۱
۱۳۷۱ مزد ترس بازیگر حمید تمجیدی شبکه ۲
۱۳۷۰ آهنگ پنهان بازیگر ایرج کریمی شبکه ۲
۱۳۷۰ قابیل (مجموعه تلویزیونی) بازیگر حمید تمجیدی
۱۳۷۰ مش‌خیرالله صندوقچه اسرار بازیگر داریوش مؤدبیان حسین فردرو بازی در اپیزود «شتر و پنبه دانه»
۱۳۶۹ آرایشگاه زیبا بازیگر مرضیه برومند شبکه ۲
۱۳۵۸–۱۳۶۶ هزاردستان بازیگر علی حاتمی
۱۳۵۶ مستنطق بازیگر عباس جوانمرد شاپور قریب نمایش داده نشد.
۱۳۵۵ مرد اول بازیگر پرویز کاردان
۱۳۵۴ تخت ابوالنصر بازیگر مرتضی علوی
۱۳۵۳ تله‌تئاتر «عشاق و بقیه غریبه‌ها» بازیگر حسین پرورش کارگردان تلویزیونی: «فرانک دولت‌شاهی» نویسندگان: «رنه تیلور» و «جوزف بولونیا»
